Λόγω τόσο της νοσοκομειακής εμπειρίας όσο και της εμπειρίας του ιδιωτικού ιατρείου παρακολουθώ από κοντά τις σύγχρονες εξελίξεις της επιστήμης. Καθημερινά στο νοσοκομειακό περιβάλλον έρχομαι σε επαφή και αναλαμβάνω την θεραπεία ασθενών με απλά ή με σύνθετα προβλήματα.

Η καθημερινή αλληλεπίδραση και συνεργασία με συναδέλφους της ίδιας ειδικότητας, αλλά και με συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων (ιατρικών, οδοντιατρικών) συμβάλλει τόσο στην ανανέωση και εμπλουτισμό των γνώσεων για την αντιμετώπιση των περιστατικών, όσο και στην συνολική αντιμετώπιση του ασθενούς.

Καθημερινά αναλαμβάνω ασθενείς που εκτός π.χ. από ένα δύσκολο φρονιμίτη ή άλλο δόντι για εξαγωγή, λαμβάνουν και αντιπηκτική αγωγή ή έχουν σακχαρώδη διαβήτη ή άλλα προβλήματα υγείας και η αντιμετώπισή τους πρέπει να είναι συνολική και όχι αποσπασματική πρωτίστως για την δική τους ασφάλεια. Το ίδιο συμβαίνει και με την τοποθέτηση εμφυτευμάτων σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή ή διφωσφονικά.

Έτσι, προσαρμόζεται η θεραπευτική προσέγγιση στην ανάγκη του κάθε ασθενή και επιλέγεται τόσο το κατάλληλο είδος αναισθησίας, τοπική ή γενική, όσο και το ασφαλέστερο σχέδιο θεραπείας.