Οστικά μοσχεύματα

Με το πέρασμα του χρόνου, το οστό των γνάθων που βρίσκεται στη θέση που υπήρχε ένα δόντι ατροφεί και απορροφάται. Έτσι συχνά δημιουργείται μία κατάσταση όπου υπάρχει φτωχή ποιότητα και ποσότητα οστού για να τοποθετηθούν εμφυτεύματα.

Σήμερα υπάρχει δυνατότητα να αναπτυχθεί κόκαλο σε όποια περιοχή χρειάζεται. Έτσι μπορούμε να τοποθετήσουμε εμφυτεύματα σε όποια περιοχή χρειάζεται και να αποκαταστήσουμε την περιοχή τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά.

Που χρησιμοποιούνται;

Τα οστικά μοσχεύματα χρησιμοποιούνται στις περιοχές που θέλουμε να τοποθετήσουμε εμφυτεύματα και δεν υπάρχει ικανή ποσότητα και ποιότητα οστού. Αυτό μπορεί να συμβαίνει λόγω προηγούμενων εξαγωγών, λόγω φλεγμονής των ούλων ή λόγω τραυματισμού.

Το μόσχευμα λαμβάνεται είτε από τράπεζες μοσχευμάτων είτε από τον ίδιο τον ασθενή (π.χ. γνάθο ή λεκάνη ή κρανίο). Χρησιμοποιούνται ακόμη ειδικές απορροφήσιμες μεμβράνες οι οποίες προστατεύουν το οστικό μόσχευμα και προωθούν την οστική αναγέννηση. Αυτό λέγεται κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση ή κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση.

Μεγάλα οστικά μοσχεύματα συνήθως χρησιμοποιούνται για να διορθώσουν μεγάλα ελλείμματα των γνάθων. Αυτά τα ελλείμματα μπορεί να είναι συνέπειες τραυματισμού, ογκολογικής χειρουργικής ή συγγενών (εκ γενετής) ανωμαλιών. Στα μεγάλα ελλείμματα τοποθετείται οστό που προέρχεται από τον ίδιο τον ασθενή πιθανώς από τη λεκάνη (λαγόνιος ακρολοφία), το κρανίο ή την κνήμη. Αυτές οι επεμβάσεις γίνονται υπό γενική αναισθησία και χρειάζονται εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Ανύψωση ιγμορείου

Τα γναθιαία άντρα (ιγμόρεια) βρίσκονται πίσω από τα μάγουλα και πάνω από τα επάνω δόντια. Τα ιγμόρεια είναι σαν άδεια δωμάτια που δεν έχουν τίποτα (αέρα). Κάποιες ρίζες των επάνω δοντιών μπορεί να επεκτείνονται μέχρι το ιγμόρειο. Όταν αυτά τα δόντια αφαιρεθούν, υπάρχει μόνο ένα λεπτό οστικό τοίχωμα που διαχωρίζει τα ιγμόρεια από το στόμα. Τα εμφυτεύματα χρειάζονται οστό για να τα κρατήσει στη θέση τους.

Όταν το οστικό τοίχωμα είναι λεπτό, είναι αδύνατον να τοποθετήσεις εμφυτεύματα στο οστό. Γι’ αυτήν την κατάσταση υπάρχει λύση και λέγεται ανύψωση ιγμορείου (sinus lift). Ο χειρουργός, αφού εισέλθει στο ιγμόρειο και αναγνωρίσει την μεμβράνη, την σηκώνει και τοποθετεί μόσχευμα κάτω από αυτήν. Μετά από κάποιους μήνες το μόσχευμα ενσωματώνεται στη γνάθο και τα εμφυτεύματα μπορούν να τοποθετηθούν και να σταθεροποιηθούν.

Με αυτή την μεμβράνη, ασθενείς που στο παρελθόν δεν είχαν καμιά πιθανότητα να έχουν οδοντικά εμφυτεύματα και η μόνη επιλογή τους ήταν η τεχνητή οδοντοστοιχία, έχουν την επιλογή της τοποθέτησης εμφυτευμάτων.

Εάν υπάρχει μικρή αλλά ικανή ποσότητα οστού μεταξύ της ακρολοφίας της άνω γνάθου και του εδάφους του ιγμορείου, η ανύψωση του ιγμορείου και η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων μπορεί να γίνει στην ίδια επέμβαση. Αλλιώς, υπάρχει αναμονή (4-6 μήνες) μετά την επέμβαση ώστε το μόσχευμα να ενσωματωθεί και στη συνέχεια να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα.

Διεύρυνση ακρολοφίας

Σε αρκετές περιπτώσεις, η φατνιακή ακρολοφία έχει απορροφηθεί. Τότε είναι αναγκαίο να τοποθετηθεί οστικό μόσχευμα για να αυξήσει τις διαστάσεις της ακρολοφίας, τόσο σε ύψος όσο και σε πλάτος. Στη συνέχεια περιμένουμε το μόσχευμα να ενσωματωθεί ώστε να προχωρήσουμε στην τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Μετάθεση Νευρών

Το κάτω φατνιακό νεύρο, το οποίο δίνει την αίσθηση στο κάτω χείλος και το πηγούνι (γένειο), ενδέχεται να χρειαστεί να μετακινηθεί ώστε να δημιουργήσει χώρο για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων στην κάτω γνάθο. Αυτή η επέμβαση γίνεται στην οπίσθια περιοχή της κάτω γνάθου. Επειδή θεωρείται μία επέμβαση η οποία έχει μεγάλες πιθανότητες να δημιουργήσει ένα αίσθημα μουδιάσματος στην περιοχή (που μερικές φορές μπορεί να είναι και μόνιμο), μπορεί -είναι καλύτερο-  να χρησιμοποιηθούν άλλες εναλλακτικές λύσεις (π.χ. τοποθέτηση πιο κοντών εμφυτευμάτων).

Περιοχές δότριες οστού

Υπάρχουν αρκετές περιοχές του σώματος που μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως δότριες μοσχεύματος. Ενδοστοματικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί η περιοχή του γενείου και του κλάδου (οπίσθιο τμήμα) της κάτω γνάθου. Άλλες περιοχές δότριες οστού (εξωστοματικά) είναι η λαγόνιος ακρολοφία (λεκάνη), το κρανίο ή η περιοχή της κνήμης (κάτω από το γόνατο). Όταν χρησιμοποιείται το οστό του ασθενούς, τα αποτελέσματα πάντα είναι τα καλύτερα. Σε αρκετές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται μοσχεύματα από τράπεζα μοσχεύματος, το οποίο τοποθετείται στον ασθενή για να προάγει τη δημιουργία οστού από τον ίδιο τον ασθενή. Αυτές οι επεμβάσεις γίνονται είτε με τοπική αναισθησία είτε υπό γενική αναισθησία.

Μην διστάσετε να κανονίσετε μία συνάντηση ώστε να ενημερωθείτε για το τι είναι καλύτερο στη δική σας περίπτωση.