Το επιτυχημένο θεραπευτικό αποτέλεσμα ξεκινά από ένα σωστά οργανωμένο σχέδιο θεραπείας. Χρειάζεται ένα αρχικό ραντεβού για εξέταση και λήψη ιστορικού, ακτινογραφίες (πανοραμική) και ειδικές αξονικές τομογραφίες (CBCT) για εκτίμηση της ποσότητας του οστού που υπάρχει στις γνάθους.

Τις περισσότερες φορές η επέμβαση τοποθέτησης εμφυτεύματος γίνεται με τοπική αναισθησία, ενώ σε πιο περίπλοκες περιπτώσεις (π.χ. τοποθέτηση αυτομοσχευμάτων) μπορεί να χρειάζεται γενική αναισθησία. Επίσης, την γενική αναισθησία μπορεί να την επιλέξει ο ασθενής εάν θέλει να κοιμάται κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

• Ιατρική Κατάσταση: Εάν μπορείτε να έχετε μια κανονική οδοντιατρική θεραπεία, τότε μπορείτε γενικά να υποβληθείτε σε τοποθέτηση εμφυτεύματος. Ακόμη και ασθενείς με χρόνιες παθήσεις (υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη) είναι γενικά καλοί υποψήφιοι για τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

• Φλεγμονές ούλων ή δόντια με προβλήματα: Σχεδόν όλα τα εμφυτεύματα τοποθετήθηκαν σε ασθενείς οι οποίοι έχασαν τα δόντια από περιοδοντίτιδα ή τερηδόνα.

• Ασθενείς που έχουν μερικές ή ολικές οδοντοστοιχίες: Τα εμφυτεύματα μπορούν να αντικαταστήσουν κινητές προσθετικές αποκαταστάσεις ή να σταθεροποιήσουν τις ήδη υπάρχουσες.

• Κάπνισμα: Παρόλο που το κάπνισμα μειώνει τις πιθανότητες επιτυχίας των εμφυτευμάτων, δεν αποτελεί αντένδειξη για την τοποθέτησή τους.

• Απώλεια οστού: Η απώλεια οστού είναι συνηθισμένη σε άτομα που έχασαν τα δόντια τους ή έχουν περιοδοντική νόσο. Ο γναθοχειρουργός μπορεί να χρησιμοποιήσει οστικά μοσχεύματα για να εξασφαλίσει την ασφάλεια των εμφυτευμάτων.

Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων σε παιδιά γίνεται συνήθως μετά την ολοκλήρωση της ανάπτυξης των γνάθων. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που χρειάζεται να τοποθετηθούν, όπως σε περιπτώσεις μετακίνησης δοντιών στα πλαίσια ορθοδοντικής θεραπείας.